Każdego roku ponad 140 milionów przepiórek jest hodowanych na mięso. Większość z nich trzymana jest w zatłoczonych halach albo małych klatkach. Spędzą tak całe swoje i tak bardzo krótkie życie – trafią do rzeźni w wieku zaledwie 5 tygodni.

400 000 z kolei hodowanych jest na jajka, z czego 90% w chowie klatkowym. Ich smutne życie także zakończy się w rzeźni, kiedy będą miały zaledwie 5 miesięcy.

Zimą 2015/16 CIWF przeprowadziło śledztwo na fermach przepiórek w 4 państwach UE: we Włoszech, Francji, Portugalii i Grecji. Trzy z tych krajów (Włochy, Francja i Portugalia) są wśród największych europejskich producentów.

To przełomowe śledztwo – pierwsze, które pokazuje warunki chowu przepiórek – odkryło przemysł, który promuje luksusowy produkt okupiony cierpieniem. Pomimo tego, że Unia Europejska wprowadziła przepisy chroniące kury, które zakazały stosowania klatek bateryjnych, żadne podobne prawo nie chroni przepiórek.

Dlaczego zwierzęta trzyma się w klatkach?

Jest parę przyczyn, dla których zwierzęta trzymane są w klatkach. Przede wszystkim:

klatki ułatwiają hodowcom trzymanie wielu zwierząt w małej przestrzeni. Klasycznym przykładem tego były klatki bateryjne dla kur (obecnie zakazane w UE), w których zwierzęta miały bardzo mało miejsca, a rzędy klatek były ustawione jedne na drugich,
klatki sprawiają, że zwierzęta nie mają możliwości przemieszczania się, w związku czym łatwiej jest na przykład kontrolować ich produktywność, niż kiedy mogą chodzić swobodnie po hali albo po wolnym wybiegu.

Mamy nadzieję, że te systemy będą stopniowo likwidowane, a zwierzęta będą miały dostęp do świeżego powietrza oraz pastwisk i łąk.

Dlaczego klatki są złe?

Dlaczego uważamy, że klatki są złe i nie powinny być w ogóle stosowane?

klatki oddzielają zwierzęta od siebie nawzajem, utrudniając kontakt (np. świnie będące w ciąży część czasu spędzają w wąskim kojcu, w którym nie mogą się nawet obrócić)
klatki stłaczają grupę zwierząt na małej powierzchni, co często prowadzi do agresywnych zachowań i ranienia siebie nawzajem (kury zamykane są w grupach, ich przestrzeń jest bardzo ograniczona i często dochodzi o wydziobywania piór)
klatki pozwalają trzymanie jak największej liczby zwierząt, co tworzy warunki do łatwego i szybkiego przenoszenia chorób
klatki uniemożliwiają wyrażanie naturalnych zachowań, co prowadzi do frustracji i apatii
zwierzęta trzymane w klatkach nie mają możliwości swobodnego poruszania się, ilość ruchu jest bardzo mała, co osłabia ich mięśnie i kości
najgorszym rodzajem klatek są klatki jałowe, bez żadnego wzbogacenie i dodatkowych elementów wyposażenia.

Koniec Epoki Klatkowej