W czwartek 23 września byliśmy świadkami pierwszego w historii szczytu Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. systemów żywnościowych. Jako Compassion wzywaliśmy i wzywamy światowych przywódców do przekształcenia naszego szkodliwego globalnego systemu żywnościowego, tak by rozwiązać pilne problemy związane z klimatem, zdrowiem i przyrodą. To znalezienie tych rozwiązań było według nas głównym celem tego szczytu.

Jak należy pod tym kątem oceniać przebieg szczytu ONZ ds. systemów żywnościowych i czy niesie on ze sobą nadzieję na lepszą przyszłość dla ludzi, zwierząt i naszej planety? Przeczytajcie komentarz Philipa Lymbery’ego, prezesa międzynarodowego Compassion in World Farming, który był zaangażowany w organizację szczytu i jako głos organizacji pozarządowych został wyróżniony przez ONZ tytułem jego czempiona.

*

Zmiana narracji

Według mnie szczyt odniósł sukces w zmianie globalnej narracji na temat systemu żywnościowego; odchodząc od "business as usual" do takiej, która mówi o potrzebie transformacyjnej reformy. Podczas szczytu odniosłem wrażenie, że wchodzimy w nową erę myślenia. Trzydzieści lat temu panował paradygmat, że "nigdy nie było lepiej" i że każdy, kto porusza takie kwestie jak głód, zanikanie dzikiej przyrody czy okrucieństwo wobec zwierząt, jest irytująco - a nawet radykalnie - polityczny. Wszystko, na co mogliśmy liczyć, to drobne korekty systemu, które miały uczynić go mniej złym. Zasadnicza zmiana była tylko mrzonką.

W trakcie szczytu widać było, że oficjalne nastawienie rządów się zmienia. Korowód przywódców krajowych ustawił się w kolejce, aby wyrecytować powody, dla których należy zmienić system żywnościowy. Powtarzały się odniesienia do tego, że "pozostało tylko 9 zbiorów", aby osiągnąć (lub nie) globalnie uzgodnione cele zrównoważonego rozwoju. Nacisk kładziono na pozytywne, możliwe do podjęcia działania i rozwiązania. Dążenie do zapewnienia posiłków szkolnych dla każdego dziecka, zerowych odpadów żywnościowych czy innowacji w rolnictwie były wśród zapowiedzi, które usłyszeliśmy w tym dniu od krajowych rządów. To głęboko dobre i bardzo potrzebne zmiany.

Jednak nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że rządy skupiały się nadal na nisko wiszących, łatwo dostępnych owocach, a nie wyzwaniu fundamentalnej reformie systemu żywnościowego.

Biała plama

Znacznie rzadsze były bowiem oświadczenia oferujące prawdziwe pomysły na realną zmianę sytuacji, takie jak odejście od przemysłowej hodowli i rozwiązanie problemu diet nadmiernie uzależnionych od produktów pochodzenia zwierzęcego. Rzeczywistość jest taka, że jeśli nie odejdziemy od hodowli przemysłowej, większość z celów zrównoważonego rozwoju ONZ pozostanie zdecydowanie poza naszym zasięgiem. Jak dotąd, pozostaje to w dużej mierze powszechną białą plamą w rządowych planach.

Transformacja systemu żywnościowego - nie ma czasu do stracenia