Pod koniec marca grupa osób z organizacji Animal Welfare Foundation oraz Eyes on Animals przeprowadziła kontrolę ciężarówek przewożących żywe zwierzęta w okolicy jednego z holenderskich miasteczek.

Samochody te miały polskie tablice i, jak się okazało, należały do firmy drobiarskiej Lech-Drób. Akurat ładowano do nich kury, które czekała 17-godzinna podróż do polskiej rzeźni.

Teoretycznie sposób ładowania zwierząt nie był zaskoczeniem, ale ten widok zawsze poraża – kury chwyta się za nogi niczym pęczki i wpycha do klatek. Nikt nie przejmuje się ich krzykiem, nikt nie zwraca uwagi na to, że mogą się zranić, połamać skrzydła. No tak, przecież niedługo i tak zostaną zabite.

Grupa postanowiła jednak sprawdzić, jakie warunki będą zapewnione zwierzętom w czasie transportu. Powinny one dostawać wodę po 12 godzinach, jednak nie udało się znaleźć urządzeń służących do pojenia. Wprawdzie hodowca oraz kierowca zapewniali, że mają kontener na wodę, jednak odmówili pokazania szczegółów. Można więc przynajmniej przypuszczać, że pozory zostały zachowane, ale czy zwierzęta faktycznie miały możliwość napicia się wody – tego nie wiadomo.

Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że tak wygląda transport zwierząt. Że nie jest to odosobniony przypadek, a jedynie taki, który udało się sfilmować. Zwierzęta traktuje się jak przedmioty i źródło zysku w czasie chowu, w czasie transportu i w rzeźni. W każdej minucie swojego życia doświadczają głównie stresu i bólu.

Na rzeź do Polski